Sometimes it snows in April….
Zoals jullie allemaal weten start het Contenderseizoen traditioneel met de paaswedstrijden bij de KWVL in Loosdrecht. Puike club, nette mensen en een ervaren comité. Bovendien was Pasen niet vroeg dit jaar, dus dikke kans op een lekker zonnetje. Alle reden om het bootje uit de schuur te trekken, nietwaar? Twaalf Contenderzeilers uit binnen- en buitenland dachten er althans zo over, alleen Rob Wiedemeijer en papa Paul Verhallen moesten helaas toch verstek laten gaan. Evenals Enno Kramer, die meende dat hij in de FD meer kans zou maken, tsja!
Wie ook verstek liet gaan was het lekker warme voorjaarszonnetje. Gelukkig was er wel wind, zelfs best wel veel voor een eerste potje van het jaar. Dirk, Rene en Bart vertrokken alsof ze de hele winter getraind hadden en sloegen al snel een gaatje met onze Belgische (Roel), Engelse (Tony) en Duitse (Martin, Walter) vrienden, en Cees en Pim. Pieter was ook zo dapper het water op te gaan, maar vond 20+ knopen toch iets te hoog gegrepen. De wedstrijden waren echt op z’n Loosdrechts, dat wil zeggen vlagen, shifts en verstopte boeien, tot zelfs een finishlijn die aan de andere kant van een eiland was gelegd, ach. Dat maakt wel dat er tot het einde van alles kan gebeuren, 50 meter naar voren of naar achteren op een shift is niks! Dirk zette direct de toon, door twee potjes te winnen gevolgd door een derde plek. Rene zag meer in langzaam opbouwen, en slaagde daar ook in : 3,2,1. Tot mijn genoegen lag ik daar iedere keer mooi bij in de buurt, met 2,3,2 als resultaat. Het comité had gedacht vier (!) wedstrijden te kunnen starten per dag, maar zag daar gelukkig toch van af. Na ruim vier uurtjes op het water, waarbij iedereen wel wat gezwommen had (Martin heeft een voorkeur voor omslaan op de finishlijn) was onderkoeling niet meer denkbeeldig. Voordeel was dat we de dag konden afsluiten met ruimschoots borreltijd en een gezamenlijke maaltijd met onze FD-vrienden op de club.
De volgende dag zag het er iets vriendelijker uit, afgezien van vijf centimeter hagel in de boot vlak voor vertrek. We waren weer met zijn tienen, Pieter er ook bij en Pim zo eager dat hij te vroeg de lijn ging. Rene zag verder af van een stijgende lijn en bleef constant eentjes varen, telkens gevolgd door Dirk en Bart (en één keer Pim er net tussen!).
Dag drie was ook weer vriendelijk, zelfs een beetje zonnig af en toe. De wind was nu pal Noord, dus lag de baan precies voor wat geloof ik ‘het grote gat’ heet. Vrije zichtlijnen naar alle boeien, lijkt makkelijk maar owee, die shifts en die eilandjes. Dit keer was Bart te vroeg, keerde terug en had een Max Verstappentje nodig om nog vlak achter Rene en Dirk te eindigen. De tweede start was voor Tony. Niet te vroeg, maar subliem over stuurboord vanaf de pin voorlangs kruisen. Hulde! Helaas voer hij meteen daarna zijn zeil uit de groef, maar het is opgemerkt . Rene had niet door dat hij deze pot niet meer hoefde te winnen, dus dat deed ie toch maar, gevolgd door Bart op net één metertje. Dirk verkeek zich op een shift en eindigde vierde, achter Martin. Het laatste potje (Pim weer te vroeg, hou hem in de gaten) was voor Dirk, met Bart kort daarachter. Rene voer zijn tweede derde plek, voor de aftrek.
Terug op de kant wachtte de familie Verhallen, inclusief junior, en Desiré inclusief hond, met de felicitaties voor Rene en alle andere bikkels in hun bootjes. En een mooie prijsuitreiking opgeleukt met drone-opnamen en foto’s. Volgend jaar weer!
Bart Thorborg
Contender NED3 …But I Like It
Uitslag: https://www.kwvl.nl/bestanden/einduitslag-contender.htm