Door Enno Kramer NED 26;
Inmiddels de 46e Benelux kampioenschappen alweer. Inmiddels wat kleiner geworden dan vroeger. Ik ken nog de tijd dat we daar alleen al met vijftig 470’s stonden (1980) maar nog steeds gezellig en het is altijd goed varen op het Grevelingenmeer.
Dit jaar was de Contender zowaar de grootste klasse waardoor we ook ineens streden voor de prestigieuze Schouwen-Duiveland trofee! Er was ook een volwaardige TV ploeg om opnamen te maken van ons! Diverse nieuwe boten en mensen ook. Het gaat goed met de Contender!
Hieronder een verslag van hoe ik het zelf beleefd heb.
Windje 5 en bewolkt de eerste dag. Na wat uitstel ( maar dat was dan ook het enige foutje van de wedstrijdleiding het hele weekend) gingen we dan toch van start. Aan lij starten en naar links gaan lijkt duidelijk gunstig. Bart Thorborg, Mark Thorborg en ik knallen die kant op krijgen een mooie draaier en gaan overstag om dik voor iedereen de eerste boei te ronden. Dat was de bedoeling althans. Zowel Mark als ik lagen al meteen te zwemmen. Stevig balend zie ik echter dat het links zo gunstig was dat ik zelfs nog steeds als vierde boven kom. Dat viel nog weer mee! En wie komen daar van rechts aanbranden? Paul Verhallen en Rene Heynen, allemachtig, die gaan met wind zoveel harder dan de rest die kunnen rustig de verkeerde kant op varen en komen nog een en twee bij de boei! In een half uur rossen we rond het baantje en na nog een zwempartij en de nodige andere soortgelijke avonturen kom ik uiteindelijk als allerlaatste over de finish. Dat begint lekker! Heel ver voor me wint Paul voor Rene althans dat heb ik op de uitslagenlijst later gelezen. Zien kon ik dat al lang niet meer. De rest van de dag gaat eigenlijk hetzelfde. Paul vaart voorop, Rene er achter en daarachter in wisselende volgorde Mark en Bart en weer daarachter knok ik met Cees de Gruijter en de rest van de mannen rond de gelukkig iets langere baan. Na nog een zwempartij (maar gelukkig gaan de anderen ook wel eens zwemmen) en wat boathandling issues pers ik er met kunst en vliegwerk een vijfde en zesde plaats uit. Tegen vijven staan we weer op de kant. Het was best een zwaar dagje.
“s avonds was er voor wel vijf hele euro’s een naar ik heb horen zeggen een prima barbecue (ik heb hem gemist moest even mijn vergeten kompas thuis ophalen).
De volgende dag ander weer, minder wind en zonnig.
Na weer wat uitstel (OK nog een heel klein foutje dan) gaan we weer van start. Er gebeurd tactisch van alles in het eerste rak en uiteindelijk weet René dit het beste te doen en maakt meteen duidelijk wat zijn bedoelingen zijn dit weekend. Ik kan zelf René redelijk volgen maar krijg het voor elkaar om zelfs bij windkracht 1 a 2 voor de wind bij een gijp achterover uit de boot te vallen! Gelukkig kan ik Anna nog net vastpakken en met schaamrood op de kaken klim ik weer in de boot. Niet heel erg dramatisch al is René na dit geintje ver weg en hijgt Cees in mijn nek. Het laatste rak zie ik rechts wind. Brand vol naar rechts, krijg nog een draaiing mee ook en leg om op aanzeilkoers van de boei. René tikt schuin onder me maar kan niet meer voor mij langs. Ik zie het al gebeuren dat ik hem voorbij ben maar 100 meter voor de finish draait de wind weer 10 graden naar links en kan René ontsnappen, tikt voor me langs en wint verdiend. De wind is inmiddels helemaal weg. Door het moordende tempo van René krijgen Paul en de anderen het nog knap lastig om binnen de tijdslimiet binnen te komen maar het lukt ze uiteindelijk net wel.
De volgende wedstrijd is het weer linksaf. Bart en Vincent Klap (met zijn nieuwe boot gaat hij een stuk beter dan voorheen) durven nog een stuk extremer te gaan dan ik (ik was er ook weer niet zo heel zeker van dat links goed was) en ronden voor me de bovenboei. Paul en René zitten er niet bij en hebben verder hun eigen gevecht om de punten. Bart vaart foutloos en wint ruim. Ik vaar zelf de hele wedstrijd achter Vincent aan. Enigszins jaloers zie ik hem met zijn soepele geroutineerde boothandling rond de boeien gaan. Met mijn daarbij vergeleken wel erg rommelige boeirondingen en nog weer eens keertje teabaggen kan ik toch enigszins in de buurt blijven. Aan het eind van het laatste voor de windse rak komt er een kans. Na wat winddraaiingen, wat gijpjes en een mazzel vlaagje kom ik op Vincent’s spiegel en nadat hij wat afdekking van een Snipe krijgt kan ik buiten hem om de beneden boei ronden, blijf net vrij en kan net onder hem uittrekken. Ik kan het vasthouden tot de finish. Weer tweede. Het wordt nog een mooi dagje!
Overall staat Paul nu een puntje voor op René, alles wordt dus in de laatste wedstrijd bepaald.
René vaart weer eens een foutloos eerste rak en rondt voor mij en Paul de eerste boei. Deze volgorde zal heel lang zo blijven. Paul komt wel op een gegeven moment heel dicht bij me maar gelukkig krijgt hij wat ruzie met een rondvaartboot wat hem heel wat meters kost. Bij de laatste boei, een paar honderd meter voor de finish is er nog niets veranderd. René maakt geen fouten en vaart solide hoog weg. Paul en ik volgen hem naar rechts wat niet slecht lijkt. Bij Paul zinkt de moed duidelijk in de schoenen. Bij onveranderde volgorde wint René. Geen Benelux kampioen, geen TV interview bij omroep Zeeland, geen stuk in de Culemborgse courant, niets van dat alles. Een stuk in het Swalmens dagblad wordt het! Hij moet of mij voorbij of Ik zou op miraculeuze wijze René nog in moeten halen. Er is natuurlijk hoop dat ik weer eens ga omslaan of iets ander raars doe en gezien de rest van dat weekend kon hij daar inderdaad best op hopen maar het gebeurde toch niet. Ik zie zelf nog een mogelijkheid, de wind zit wel hoog maar niet zo heel hoog over stuurboord en ik probeer het gewoon. Ga overstag en brand vol naar links. René moet nu kiezen, of Paul of mij te volgen. Hij blijft bij Paul! Dat geeft mogelijkheden. Kort voor de layline draait de wind inderdaad 6 graden af. Beter wordt het niet denk ik en tik terug naar rechts. Met ineens opvallend veel bootsnelheid kom ik van links komend op René af die van rechts af komt, misschien wil Anna nog wat duidelijk maken? Ik ben een stuk dichterbij gekomen als we bij elkaar komen maar kan niet voor René langs. Ik moet achter hem langs vallen. Aahh jammer. Ik voel achter mij Paul, die hele andere belangen heeft en van afstand alles met spanning zit te bekijken en alleen maar kan afwachten, zitten balen. Maar dan…..ik kan door de draaier naar links (voor mij omhoog) net de finish halen en René die wel voor me langs is gegaan maar dezelfde draaier tegen heeft daardoor net niet. Dat ene overstagje extra kost hem net te veel en ik win de wedstrijd en daarmee Paul het kampioenschap. Soms zit het in wel hele kleine dingen………..
Bij de prijsuitreiking nog een verrassing. Bart wordt als vierde opgenoemd, huh ben ik dan derde? Kon dat überhaupt nog na zo’n eerste dag en nog een race winst van Bart? Blijkbaar wel. Al met al een leuk evenement en nog heel spannend ook aan het eind.
Volgend jaar maar weer Benelux kampioenschap varen en dan hopelijk met wat meer Contender uren in de benen.
Omroep Zeeland had de Benelux kampioenschappen uitgeroepen tot evenement van de week via de link hieronder is het verslag te zien;
uitslagen:
