Ik had hier graag een beschouwing gegeven op de vraag of we Roel nu wel of niet als Nederlander mogen beschouwen en de daarmee samenhangende merkwaardigheid dat ik als nummer vier in het eindklassement dit verslagje moet schrijven, maar de hoofdredacteur besliste anders. Enfin, zo vaak verzeil ik niet in de situatie dat ik überhaupt in de buurt van een derde plek eindig, dus laat ik mijn zegeningen maar tellen en een stukje schrijven over deze eerste Zeeuwse wedstrijd van het seizoen. Gelijk een mooie gelegenheid jullie te wijzen op de volgende Zeeuwse wedstrijd: de driedaagse Beneluxkampioenschappen in Scharendijke van zaterdag 13 t/m maandag 15 augustus. Aanmelden kan via:
https://portal.manage2sail.com/sailor/event/232edebf-b3ea-423f-bdca-693c77b90a8a.
De teller staat op dit moment op zeven deelnemers. Dat moet beter kunnen.
Het zal niet verbazen dat mijn overall conclusie van de Zeelandregatta luidt dat de thuisblijvers ongelijk hebben gekregen, want al was het aantal deelnemende contenders met acht boten beperkt, de zeilcondities waren prima en dewedstrijden spannend. Dat laatste zou je niet zeggen op basis van de uitslagen van de eerste dag, want op die zaterdag met een tot windkracht 5 opbouwende wind, was René ongenaakbaar, Kees telkens tweede (totdat hij per abuis een extra lus ging zeilen in de tweede race) en Roel standvastig derde.
Na vier wedstrijden op een trapeziumbaan met drie lussen, was het gedaan met het zeilen en was het wachten op de Hollandse avondmaaltijd, die we met alle 150 deelnemers aan het evenement zouden verorberen. De aardappelen, hachée en rode kool, werden in een grote tent geserveerd, maar buiten in het zonnetje genuttigd. Het vormde de opmaat voor het hoogtepunt van de avond; een presentatie van Marit Bouwmeester over haar zeilcarrière. Een leuk verhaal waarin ze aangaf aanvankelijk achterin de vloot gezeild te hebben en van daaruit met veel training naar voren te zijn geschoven. Niet alleen de aanwezige optimistenzeilers namen zich voor er qua training nog een schepje bovenop te doen. Het gerucht gaat trouwens dat Marit na Parijs 2024 (= Marseille) de overstap naar de contender gaat maken. Ik zou zeggen: zegt het voort.
Zondag was de zon uitbundiger ten koste van de wind. Toch was er nog genoeg wind over om prettig te kunnen zeilen. Het zijn condities waarbij Jacqueline beter tot haar recht komt en die boerde deze dag dan ook vooruit. Voor Andrea gold het omgekeerde, hij ging op zaterdag nu en dan verbluffend hard, maar voer op zondag steevast achteraan. Hij pakte in de derde wedstrijd nog wel Robbert die vlak voor de finish ergens achter bleef haken en omsloeg. Sowieso was het niet helemaal Robberts weekend, want de korte rakken bevielen hem matig en dan was er ook nog een sanitaire noodstop die hem een wedstrijd kostte. Huib en ik streden om de eer van tweede Zeeuw en hoewel het puntenverschil de indruk zou kunnen wekken dat ik ruim won, was het verschil in de praktijk gering. Als Huib toch eens wat vaker in zijn contender zou zeilen….
In de laatste wedstrijd moest René opgeven, omdat het bevestigingsoog op zijn dek voor zijn voorstag gewoon brakbij windkracht 3. Apart gezicht, zo’n op de neerhouder nog enigszins overeindstaande mast. Het gaf Kees de ruimte om met een idiote voorsprong de wedstrijd te winnen en na René de tweede plek in de serie voor zich op te eisen. Hij bleef Roel een neuslengte voor, waarmee zijn valse daad om mij in de vijfde race op de finishlijn te kloppen, extra waarde kreeg. Roel eindigde dus als derde en zou daarmee de juiste persoon geweest zijn om dit verslag te schrijven. Of had ik dat al geschreven?
Mijn advies voor 2023: wacht niet te lang om de Zeelandregatta in je agenda te blokken. Hij is het waard.
Vincent Klap
