Verslag 50-ste Wereldkampioenschappen Contender en AUS nationals
Royal Freshwater Bay Yachtclub, Perth, WA, 11-20 Januari 2023
In de grootste staat (qua oppervlakte) van het Australische continent (Western Australia), werden van 11-13 januari de Australische Nationale Kampioenschappen en van 16 -20 januari de 50-ste wereldkampioenschappen Contendergehouden(https://www.revolutionise.com.au/icaa/events/45262/).
Het aantal inschrijvingen was volgens Simon Barwood gelukkig net iets hoger dan de Worlds van Santa Cruz, maar met 35 inschrijvingen hield het qua deelnemers niet over. Vanuit Nederland deden Mark (NED 2) en Pim (NED 2630) mee met gehuurde Contenders uit de regio Sydney/Canberra. Verdere buitenlandse deelname kwam uit Duitsland (1), Italië (1, met gezin) en Nieuw-Zeeland (1). De rest van het Europese contigent was eerder al afgehaakt vanwege de hoge containerkosten en de onzekerheid vanwege COVID-19 en 2 eerder afgelaste WK’s (2020 en 2021). Hierdoor bleek dit evenement na de WK 2019 in Quiberon en de afgelaste evenementen in Medemblik (2020) en Travemünde (2021) uiteindelijk het 50-ste WK Contender te worden. Aan het enthousiasme van de organisatie lag het allemaal niet. Simon Barwood was er al enkele jaren geleden met zijn vrouw Donna, samen met vele vrijwilligers van de Royal FreshwaterBay Yachtclub aan begonnen.
Simon (midden), Sharon (rechts) en vrijwilliger RFBYC
Een gelikt promotiefilmpje was al sinds 2022 te zien op https://youtu.be/i5i5xUIGvXc .
Van de Australische Nationale Kampioenschappen weet ik me weinig meer te herinneren, behalve dan dat er elke wedstrijd wel iets met mijn verder prima Australische Contender aan de hand was: onwennigheid met het zwaard op- en neersysteem, verkeerd afgestelde en niet tijdens race te wijzigen trapeze, losschietende grootschootklem en nog enkele dingetjes, die ik aan moest passen aan mijn gehuurde AUS2642. Daarom waren de oefenwedstrijd (10 jan) én de Australian Nationals(11-13 jan) vooral wedstrijden waarin ik de boot moest leren kennen, het wedstrijdwater en de soms krachtige westenwind. Na elke wedstrijd ging het beter met de aanpasseningen van zaken, die ik wat onhandig vond of de oorzaak waren dat ik die dag opgegeven had. Ik wilde in iedere geval een redelijke klassering behalen tijdens de WK. Tijdens de prijsuitreiking in de balzaal van RFBYC van de Nationals werden alle buitenlanders extra in het zonnetje gezet met een tas met ‘goodies’, speech by Simon en ’shark-spray, bottled urine (gezamelijke collecte onder AUS-deelnemers tegen kwallenbeten), muskietennet voor over je hoofd (tegen de gemene steekvliegjes) en andere ‘goodies’. We werden gezamenlijk op een leuke manier in de maling genomen door de organisator. Resultaten Australian Nationals: http://www.sportspage.com.au/yacht_clubs/rfbyc/ContenderWorlds2023/Contender_Australian_Championship.htm
Zaterdag 14 januari was een rustdag en gingen Mark en ik met Epko, een vriend van mij uit mijn studententijd, naar het Maritime Museum in Freemantle, waar o.a. de Australia II tentoongesteld stond. De Australia II vormde in 1982-83 de eerste succesvolle buitenlandse campagne om de America’sCup te winnen in de toen 132-jarige historie van de oudste (zeil)wedstrijd uit de geschiedenis. Australia II kenmerkte zich door de bijzondere ‘gevleugelde kiel’ (https://en.wikipedia.org/wiki/Winged_keel ) en werd geschipperd door John Bertrand en ontworpen door: niemand minder dan Ben Lexcen.
De WORLDS ( https://rfbyc.asn.au/50th-contender-world-championship/) begonnen op zondag 15 januari met de meting. Deze verliep vrij voorspoedig met inschrijving op time slots en slechts 35 boten te meten. De weersverwachting voor maandag, eerste racedag, was westenwind, veel en hard: 20-25 knts met veel vlagen. Bij het vertrek van het strand kreeg ik mijn zwaard niet tijdig naar beneden en blies de krachtige westenwind mij tussen de pens (meerpalen) van afgemeerde boten. Ik kreeg daardoor die dag de ‘mug of the day’, een Australische hoed met rand en opschrift PEN 15(foto in de DCA appgroep, 27 januari), wat natuurlijk van een afstandje een grappige woord opleverde😊. Mark deed het die dag beter met een 18e plek. Niet bij te houden met deze hoeveelheid wind bleek Matt Mulder (AUS 2434), Mark Bulka finishte als 2e. De dagen erna verliepen enigszins vergelijkbaar: als de Freemantle Doctor vanaf een uur of één ging waaien zaten de zware jongens voorin en deed Mark Bulka het goed, was zeer constant voorin, maar won Matt Mulder als de wind > 20 knts bedroeg (race 1, 3 en 8) en diezelfde Matt eindigde in de middenmoot als er minder wind was. Bij wind uit het oosten zaten andere Australische zeilers zoals André Webster, Lindsay Irwin, Grant Robinson, maar ook ‘local hero’ Simon Barwood goed voorin of wonnen een race. Luca Bonezzi was de beste buitenlandse deelnemer met een eerste plek, tweemaal 2 en een 3. Mark Bulka was, zoals gezegd erg constant, maar had tot en met woensdag nog geen race gewonnen. Zijn resultaten bestonden uit 3 tweede plekken en 2 vijfde plaatsen. Even leek het erop dat hij wereldkampioen zou gaan worden zonder een race te winnen, maar dat gebeurde uiteindelijk op donderdag 19 januari, een dag met 3 races. Mark Bulka won race 6 en scoorde een 5 (race 7) en een 2 (race 8). Voor de laatste racedag was de windvoorspelling dat er weinig wind zou zijn uit het oosten en dat die om ca. 12 u uit zou doven. Het comité liet ons die vrijdag vroeg starten (9u) en wist er 2 races uit te slepen, waarin Mark Bulka liet zien dat hij de terechte wereldkampioen werd (4, 1).
Overall results: http://www.sportspage.com.au/yacht_clubs/rfbyc/ContenderWorlds2023/Contender_World_Championship.htm Vergeet niet de spectaculaire foto’s en video’s van Tom Hodge, Ian Kirkwood(https://www.dropbox.com/sh/y9hk08z339ipwu9/AAC-rSyQmB03Rb3GTUVoqpj3a?dl=0) en Lindsay
Na het meeslepen van de Master perpetual trophy in mijn koffer ging ik met de Grandmaster titel naar huis en wederom met die lelijke master trophy vanwege ‘de beperkte prijskastenruimte van Mark B’ 😊.
Vlnr: President RFBYC, Commodore RFBYC and Grandmaster Pim