Voor het eerst na de Coronastop streek de vloot weer neer in Makkum. Je weet wel, die echte vereniging met enthousiaste vrijwilligers, een viskotter als rescue en als die weinig te rescue-en hebben veel gerookte en gebakken visjes bij de borrel. Dit jaar hield de FD-klasse daar kampioenschap, dus Enno kon zijn trapezebroek thuislaten (zo had hij ook de wisseltrofee thuis kunnen laten, maar dat terzijde. Gefeliciteerd, overigens). Er waren ook Spankers, Efsixen en Sailhorses, die door het wedstrijdschema en de lange banen redelijk uit elkaar werden gehouden.
Ah, Quiberon! Een jaarlijks evenement rond Hemelvaartdag, dat begon als training voor Franse Contenderzeilers met open invitatie voor zeilers uit andere landen. Inmiddels is dat uitgegroeid tot het Open Franse Kampioenschap. En drie jaar geleden alweer was de Ecole National de Voile et des Sports Nautiques het toneel van het WK! Het is een prachtig trainingscomplex, met instructiezalen, studentenverblijven, kantine en niet te vergeten een enorme loods waar je met mast rechtop naar binnen kunt rijden. En oh ja, een k-helling die uitkomt op een k-strandje met k-zand, waar ook 12’’ wielen nog lekker in wegzakken.